หลายๆคนอาจจะสงสัยว่าอุปกรณ์การวาดการ์ตูนที่นักเขียนการ์ตูนใช้นั้นมีมากมายแค่ไหน แล้วสำหรับมือสมัครเล่นล่ะควรมีแค่ไหน ก็ต้องบอกว่าอุปกรณ์เขียนการ์ตูนจริงๆนั้น มีมากมายเลยทีเดียว แต่ที่เราจะสามารถเลือกใช้นั้นควรจะเป็นที่เราชอบและมีความเหมาะสมกับเรา ก็ลองมาดูกันว่าอุปกรณ์สำหรับเขียนการ์ตูนนั้นมีอะไรกันบ้าง

ดินสอ จัดได้ว่าเป็นสิ่งสำคัญที่นักวาดการ์ตูนทั้งหลายจะขาดมือไปไม่ได้เลยทีเดียว การเลือกใช้ดินสอก็ควรจะเลือกที่จับถนัดมือ อาจจะเป็นดินสอไม้ หรือดินสอกด ฯลฯ ก็ต่างกันไปตามความถนัด ความเข้มของดินสอนั้น ถ้าใช้ร่างภาพก็อย่าเลือกให้เข้มมาก เพราะเวลาลบจะเห็นเป็นรอยดำๆ ที่นิยมใช้คือ HB B 2B
ยางลบ ผู้ช่วยด้านความสะอาด บางคนอาจจะคิดว่าแค่ยางลบทำไมต้องเลือกด้วย อ๊ะๆ อย่ามองข้ามนะจ๊ะ เพราะยางลบที่ดีกับไม่ดีนั้นต่างกันเชียวล่ะ ยางลบที่ไม่ดีจะทำให้กระดาษเป็นขุย และหลงเหลือร่องรอยเอาไว้ การเลือกยางลบที่ดีเลือก เนื้อยางลบที่ค่อนข้างนิ่ม และควรจะรักษาความสะอาดของยางลบไว้เสมอ

กระดาษสำหรับเขียนการ์ตูน ก็ควรจะเป็นกระดาษที่คุณภาพค่อนข้างดี หมึกไม่ซึม ไม่ขาดง่าย ไม่เป็นขุยง่าย แต่ถ้าเป็นกระดาษสำหรับเขียนภาพสีนั้น ก็ต้องเลือกให้เหมาะสมกับสีที่ใช้ด้วย เช่น กระดาษสำหรับสีไม้ กระดาษสำหรับเขียนสีน้ำ ขนาดของกระดาษที่ใช้โดยทั่วไปในการเขียนต้นฉบับ คือ ขนาด B4 และ A4 ปากกาสำหรับตัดเส้น ซึ่งก็มีหลายชนิดให้เลือก บางคนอาจจะใช้เป็น G-pen หรือ ปากกาคอแร้ง แต่สำหรับบางคนที่ไม่สามารถหาซื้อได้ก็อาจจะใช้เป็นปากกาหมึกดำธรรมดา (ต้องดูด้วยว่าจะใช้เส้นขนาดไหน) นอกจากนี้ยังมีปากกาพู่กันเอาไว้ให้ใช้อีกด้วย เพียงแต่จะค่อนข้างราคาแพงและที่บ้านเรามีขายน้อย จึงยังไม่ค่อยเป็นที่นิยมเท่าที่ควร หมึกดำ หรือ อินเดียนอิงค์ เป็นอุปกรณ์ที่มีประโยชน์ในการถมดำ บางคนอาจใช้ในการลงแสงเงาด้วย ข้อดีของอินเดียนอิงค์ก็คือ เวลาถมดำจะมีความเข้มมาก แต่เมื่อเปิดใช้ไปนานๆจะแข็ง บางทีอาจจะแข็งติดที่หัวปากกาด้วย ซึ่งจะไม่เป็นในหมึกดำ
สีโปสเตอร์สีขาว ใช้ช่วยในการลบรอยด่างดำต่างๆที่เราไม่ได้ตั้งใจ และใช้วาดบนพื้นหลังที่เป็นสีดำ
พู่กัน เป็นอุปกรณ์ที่ใช้ตั้งแต่ภาพขาวดำไปจนถึงภาพสีเลยทีเดียวก็ว่าได้ พู่กันที่ไช้นั้นควรจะเป็นพู่กันที่ค่อนข้างดี ขนไม่หลุดง่าย และควรทำความสะอาดหลังจากใช้ทุกครั้ง ควรแยกใช้สำหรับพู่กันที่ใช้ถมดำ ใช้ลงสีขาวและพู่กันสำหรับลงสีน้ำ
วงเวียน เป็นอุปกรณ์ที่สำคัญอย่างนึง เพราะใ่ช้เขียนวงกลม แต่บางทีก็ไม่ใช่สำหรับวงกลมอย่างเดียว แต่ช่วยในการสร้างเอฟเฟคได้ด้วย ซึ่งเราจะเอามาแนะนำอีกที
ไม้บรรทัด ผู้ช่วยสำคัญในการขีดเส้น ซึ่งก็มีให้เราเลือกมากมายหลายแบบ จนบางทีก็ไม่รู้จะใช้แบบไหนเลย ที่จะใช้บ่อยๆในการเขียนการ์ตูนก็จะมี ไม้บรรทัดสำหรับขีดเส้นตรง ไม้บรรทัดโค้ง บางคนก็อาจจะมีเทมเพลต เข้ามาช่วยด้วย

คัตเตอร์ อันนี้จริงๆแล้วไม่ต้องบอกก็คงรู้ว่าใช้ตัดกระดาษ ใช้ขูดสกรีนโทน ใช้เหลาดินสอและอื่นๆ
สกรีนโทน อันนี้สำหรับบางคนอาจจะไม่รู้จัก พูดง่ายๆก็คือเป็นอุปกรณ์ที่เหมือนแผ่นฟิล์มใสที่นักเขียนการ์ตูนใช้ติดลงในต้นฉบับเพื่อทำลวดลายต่างๆไม่ว่าจะเป็นลายเสื้อผ้า สีผม ฉากหลัง ในบ้านเรานั้นสกรีนโทนจะหาซื้อได้ยากมาก อีกทั้งยังมีราคาแพงอีกด้วย

สวัสดีอีกครั้งนะครับ สำหรับผู้ที่เข้ามาเยี่ยมชม บล็อกของผม

เป็นปกติของบล็อกนักเขียนการ์ตูน ก็ต้องพูดถึงการ์ตูนเป็นธรรมดา หลังจากที่ได้เคยเขียนถึงการทำงานส่วนตัว และแสดงงานการวาดภาพในเทคนิคต่างๆมาแล้ว มาครั้งนี้ผมจะขอพูดถึงการสอนวาดการ์ตูนบ้างนะครับ

หลังจากที่เราได้เคยอ่านการ์ตูนต่างๆมาแล้ว และได้เห็นวิธีการวาดการ์ตูนมาบ้างแล้ว คุณเคยสงสัยเหมือนผมไหมว่า เขาใช้อะไรในการเขียนมั่ง

คำถามนี้ผมเคยหาคำตอบตั้งแต่เด็กมาแล้ว ผมเริ่มสนใจการวาดการ์ตูนมาตั้งแต่อายุประมาณ 5 ขวบ แต่เริ่มมาหัดวาดจริงจัง ตอน ม.1 ตามประสาเด็กต่างจังหวัด ย่อมไม่รู้อะไรเลยว่าเขาใช้อะไรวาดการ์ตูนกัน ยังความงุนงงสับสนเหลือเกิน เคยสอบถามหลายคนแต่ก็ไม่ได้รับการยืนยันอย่างแน่ชัด จนต้องหาอุปกรณ์ที่หาได้ในท้องถิ่นเอามาวาด

กระดาษวาด ผมยังไม่รู้เลย ก็ใช้กระดาษซีร็อกมาวาดแทน จนกระทั่งโทริยาม่า ได้ออกหนังสือการ์ตูนมาเรียนวาดการ์ตูนกันเถอะ จึงได้ทราบถึงอุปกรณ์ต่างๆ และจนกระทั่งได้ทำงานที่หนังสือการ์ตูนแห่งหนึ่ง จึงได้ค้นพบวัสดุอุปกรณ์ที่หาได้ง่ายและ ทำงานได้เร็ว

เรามาดูกันดีกว่า ว่าปกติอุปกรณ์ที่ผมจะแนะนำให้ใช้กันมีอะไรบ้าง และผมได้เอารูปจากหนังสือต่างประเทศมาบางส่วนเพื่อให้ผู้อ่านได้ทราบถึงขนาดของเส้นจากปากกาต่างเบอร์กันให้ได้รู้ระยะขนาด เวลาที่เราจะเลือกใช้มันได้อย่างถูกต้อง

ในรูปจะเห็นได้ว่าปากกาเบอร์ต่างๆ และขนาดเส้นต่างกัน

ขนาดของดินสอเบอร์ต่างๆและน้ำหนักเส้นเมื่อเราวาดออกมา

รูปนี้ เป็นปากกาแบบจุ่มน้ำหมึก ซึ่งมีเบอร์และขนาดที่ต่างกันออกไปให้เลือกใช้ ในสมัยก่อนจะใช้ขนนก มาตัดให้สามารถจุ่มหนึกเขียนออกมาได้ แต่ปัจจุบันได้มีปากกาหัวเหล็กออกมาในรูปแบบที่ต่างกันออกไป ขึ้นอยู่กับน้ำหนักเส้นที่เราจะเลือกใช้กัน ปากกาจุ่มหมึกมีหลายแบบหลายขนาดมากนัก แต่ถ้าใครคิดที่จะเอาหัวสปีดบอลมาใช้ล่ะก็ ยกเลิกความคิดไปได้เลยนะครับ เพราะมันเอามาใช้แล้วจะได้ภาพที่ไม่สวยงามมากนัก เพราะมันถูกออกแบบมาให้ใช้ในการเขียนตัวหนังสือมากกว่าครับ เราเลือกใช้หัวปากกาจุ่มหมึก ก็ตรงที่ขนาดของเส้นเป็นหลัก มันจะให้ขนาดของเส้นที่ใหญ่และเล็กได้ในเวลาเดียวกัน เพียงอาศัยแรงในการกดเพื่อให้ปลายปากกาแยกตัวกว้างมากที่สุด แต่

ข้อเสียของมันก็จะมีนะครับ เนื่องจากว่ามันทำมาจากเหล็ก ดังนั้นมันจะกัดกระดาษคุณให้ขาดได้ง่ายๆ เวลาที่ซื้อมาใหม่ๆ ผมมักจะเอาไปเขียนไปทั่วกับกระดาษที่ไม่ใช้แล้ว เพื่อลบความคมของมันก่อน และมันจะเขียนได้คล่องขึ้นเยอะ

แต่ข้อเสียอีกอย่างของมันก็คือ มันเขียนลงได้อย่างเดียว ย้อนขึ้นไม่ได้ เพราะปากกามันจะงัดกับกระดาษ ดังนั้นคุณจำเป็นที่จะต้องคอยหมุนกระดาษอยู่เสมอเพื่อจะเขียนมันออกมาได้อย่างปกติ

ถามว่า.........ทำไมนักวาดการ์ตูนจึงนิยมใช้ปากกาจุ่มหมึกเขียนการ์ตูนกัน

ตอบ............เพราะมันทนทานมีอารมณ์ของเส้นที่ดีเป็นธรรมชาติไม่ต้องมาแปลงเส้นและควบคุมน้ำหนักเส้นได้สม่ำเสมอ ทนทานเขียนได้ทั้งหมึกกันน้ำและไม่กันน้ำ

แต่ปัจจุบันจะมีปากกาที่เราเรียกว่า ปากกาเคมี ผลิตออกมาให้เลือกใช้มากมาย ซึ่งมีข้อดีในการใช้งานที่สะดวกราคาไม่แพง เก็บรักษาดูแลง่ายและเราสามารถพกพาไปไหนต่อไหนได้สะดวก ผมมักใช้เวลาที่ต้องออกไปเขียนนอกสถานที่ เพราะไม่ต้องคอยถือขวดหมึกไปไหนด้วย แต่เนื่องจากขนาดของเส้นที่ตรงเรียบง่าย เวลาเขียนจึงต้องอาศัยความสามารถส่วนตัวนิดนึงในการวาดนะครับ ขนาดเส้นต้องซื้อตามเบอร์ของมันครับ

และนี่คือปากกาเคมี ที่หาซื้อได้ทั่วไปและมีราคาที่ไม่แพงมากนัก ที่สำคัญคือกันน้ำด้วยนะครับ

ส่วนอันนี้คือปากกาคอแร้ง หรือปากกาจุ่มหมึกนั่นเอง จากรูปจะเป็นปากกาที่ผมใช้งานจริงอยู่ประจำ จากซ้ายจะเป็นวงเวียน ถัดต่อมาเราเรียกว่าหัวเขียนแผนที่ ต่อมาหัวจีเพ็น(อันนี้โทริยาม่าใช้ในการวาด การ์ตูนดราก้อนบอล) และขวาสุดจะเป็นปากกาแบบเติมหมึกยี่ห้อ ลามี่ (อันนี้ผมใช้ในการแต่งภาพ และเขียนตัวหนังสือ) ราคาค่างวดของมันไม่ค่อยแพงเท่าไหร่ แต่ราคาด้ามมันนี่สิครับ จากรูปคุณคิดว่าราคาด้ามเท่าไหร่( 270 บาท)มาจากญี่ปุ่น สามารถใส่ได้ทุกขนาด และทำจากไม้ จับถนัดมือมากไม่ลื่น ผมล่ะทึ่งญี่ปุ่นเขาจริงๆในการสร้างของที่เหมาะแก่อาชีพนั้นๆ เมืองไทยน่าจะทำของเพื่อคนไทยมั่งนะครับ

ส่วนอันนี้คือ พู่กันเบอร์ 1-2 ผมจะใช้ในการตัดเส้นเสียเป็นส่วนใหญ่ปลายด้าม ผมจะตัดมันทิ้ง เพราะมันจะเกะกะมากเก็บลำบาก มีหลายราคา ตั้งแต่ 12-200บาท คุณภาพก็ต่างกันออกไป ขึ้นอยู่กับขนที่ใช้ทำ

โดยส่วนตัว ผมนิยมขนสีน้ำตาล มันจะมีสปริงมากเส้นเขียนง่ายมีอารมณ์เส้นที่ดีไม่เสียง่ายราคามันก็จะแพง ขึ้นอยู่กับยี่ห้อด้วย ผมมักใช้เบอร์ 1 เป็นหลักเนื่องจากสามารถบังคับให้เส้นมีขนาดเล็กและใหญ่ได้ในตัว ไม่ต้องคอยเปลี่ยนขนาดปากกาอยู่ประจำ ใช้อาศัยน้ำหนักมือ ในการบังคับเอา เมื่อคุณใช้มันได้อย่างคล่องแล้ว คุณจะทราบได้เลยว่ามันเหมาะและรวดเร็วในการทำงานแค่ไหน สามารถเขียนลงบนกระดาษบางได้เลย ไม่กัดกระดาษ และใช้กับหมึกไม่กันน้ำจะดีที่สุด แต่ต้องคอยจุ่มน้ำเปล่าอยู่เสมอ ไม่ให้ขนมันแห้งตัวแข็งติดกัน การดูแลรักษาค่อนข้างยุ่งยาก เพราะมันทำจากขน ผมจะดูแลโดยเยนเสร็จแล้วจุ่มหมึกทิ้งไว้เลยให้มันเคลือบขนให้คงรูปอยู่อย่างนั้น เวลาที่จะใช้งานก็เอาไปจุ่มน้ำเปล่าให้อ่อนตัว และเขียนได้ ต้องระวังอย่าให้ตกพื้น เพราะจะทำให้ปลายขนมันเสียรูปได้

อันนี้จะรวมทั้งหมดเข้าไว้ด้วยกันเวลาทำงาน ซึ่งขึ้นอยู่กับว่า งานนั้นๆเราจะเลือกใช้อุปกรณ์ไหนในการทำมากกว่า

ส่วนที่เห็นในรูป คือหมึกที่ใช้ในการวาดการ์ตูน ซึ่งผมจะอธิบายให้ทราบข้อดีเสียที่ต่างกันออกไป

ผมทราบมาว่าที่ประเทศญี่ปุ่นเขาจะผลิตหมึกสำหรับวาดการ์ตูนโดยเฉพาะ ซึ่งมีคุณสมบัติที่นักเขียนการ์ตูนใฝ่ฝันมาก แต่ราคาที่แพงถึงเกือบจะ 300 ต่อขวด ทำให้ผมต้องหาราคาที่ซื้อหาได้ง่ายมาใช้แทน(ของดีไม่ได้ทำให้งานดีตามเสมอไปนะครับ)

หมึกที่ผมใช้จะเป็นยี่ห้อ อีโคไลน์(ไม่กันน้ำ)เป็นสีหมึก หมึกมี 2 ชนิด คือกันน้ำและไม่กันน้ำ

เราเลือกใช้หมึกที่กันน้ำในกรณีที่ต้องลงสีงาน และใช้ปากกาคอแร้งตัดเส้น เนื่องจากคุณสมบัติมันที่กันน้ำ จึงจะแห้งเร็ว แข็งง่าย หนืด และดำสนิทดีมากเนื้อหมึกจะนูน

สีหมึกแบบไม่กันน้ำ เนื้อสีจะค่อนข้างจางกว่า และลื่นไม่แห้งเร็ว เขียนลื่น สามารถละลายน้ำใช้ต่อได้ เราจะไม่ใช้ในกรณีที่ต้องวาดลงสี และเหมาะสำหรับ พู่กันเป็นอย่างยิ่ง ซึ่งจะไม่ทำให้ขนแปรงเสียเร็ว ยังช่วยดูแลขนพู่กันให้คงสภาพเดิมอีกด้วย

เราควรจะเลือกใช้ให้เหมาะสมกับงานนั้นๆมากกว่า และขึ้นอยู่กับความถนัดของเราด้วยนะครับ

กระดาษที่ใช้วาด ผมเอารูปมาให้ดูเลย จะได้หาซื้อง่าย เป็นกระดาษที่ผมนิยมใช้ประจำเมื่อลงสี และกระดาษวาดการ์ตูนขาวดำปกติ ผมจะใช้กระดาษถ่ายเอกสารของออฟฟิต(ฟรี)ขนาด เอ3

ยังมีวัสดุอีกมากที่ผมยังไม่กล่าวถึงซึ่งมันเป็นข้อปลีกย่อยมากแล้ว เป็นยังไงครับอุปกรณ์ที่ผมแนะนำกันอย่างคร่าวๆนั้น คงจะอธิบายกันไม่ได้มากนัก และก็ยังคงมีอุปกรณ์ที่ผมใช้มากมายเพื่อสร้างความสะดวกสบายในการทำงาน เหล่านี้มันขึ้นอยู่กับประสบการณ์ในการทำงานมากกว่า

เมื่อคุณได้วาดมากขึ้น คุณจะเรียนรู้ด้วยตัวคุณเอง ถึงการหาวัสดุในการทำงานที่เหมาะแก่เรา

ดังนั้น ตัวคุณเองจะเป็นผู้กำหนดวัสดุในการทำงานมากกว่า ตามปรัชญาของผมคือ หาง่ายราคาถูก นะครับ

คราวหน้าผมจะมาสอนการเริ่มต้นวาดการ์ตูนแบบพื้นฐานกัน และผมจะคอยอัพ ข้อมูลต่างๆให้ทันสมัยอยู่ตลอดเวลา หากมีข้อสงสัยยังไงช่วยเขียนถามได้เลยนะครับ และหากใครอยากเรียนรู้วิธีอะไรเสนอได้นะครับ

ท้ายบทเรียนครั้งนี้ผมก็คงขอตัวกลับไปทำงานต่อ ไว้ครั้งหน้าจะมาแนะนำการ์ตูนกันอีกครั้งนะครับ

ขอบคุณคุณกุ่ยครับ